Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Astragalus cicer & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Cese-fèr(-di-dóusso-negro)

Astragalus cicer

Fabaceae Leguminosae

Nom en français : Astragale pois-chiche.

Descripcioun :
Aquéu cese-fèr que se recounèis à si dóusso negro èi bèn rare au nostre e s'atrovo d'aqui, d'eila. Es uno planto que mounto bèn e fai de grapo de flour jauno que lou pecou èi mai court que li fueio proche. Li fueio an de 8 à 15 parèu e fueioun.

Usanço :
Soun noum latin (e francés) es de vèire emé la formo de la dóusso, acò vòu pas dire qu'èi bono à manja. S'avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto, fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 12 à 16 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1700 m
Aparado : Noun
Mai à avoust

Liò : Óuriero de bos - Galis - Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Astragalus cicer L., 1753

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Astragalus cicer & Blitum bonus-henricus

RR
RR
ges
ges
ges
ges
RR
RR

Coumpara Cese-fèr(-di-dóusso-negro) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò